Rasza was de meest bijzonder hondje dat ik had. Mooiste, met haar blauwe ogen, stoutste met haar haat voor Canta autootjes….kippen, mannen met pakken….
Wij waren vriendinnen….ik hield van haar raar: loeren waar mensen bang van werden…ook hield ik erg veel van haar liefde voor ieder die zij kende: mijn zoon en dochter, mijn vriend, mensen die op haar pasten als ik op vliegreisjes ging.
Zij lachtte tegen de geliefden.
Ik lachtte om haar. Zij ging zo plotseling weg, mijn Rasza.
Ik hield van haar.
Eliza
