Het waren uitdagende maanden met de pandemie die minder werk voor mij betekende en daardoor minder inkomsten om alle zwerfkattenkolonies voor de honger te behoeden. Ook zonder toerisme was de druk op mij groter, omdat er tenminste altijd nog katten waren die hier en daar restjes kregen van vriendelijke toeristen.
Het positieve was dat het tijdens de avondklok gemakkelijker was om de zwerfkatten te voeden, omdat er geen mensen waren die vervelende opmerkingen maakten en omdat er minder gevaar was dat ze door auto’s werden aangereden.
Ik moet u eraan herinneren dat ik soms al om 4.30 uur een kattenronde maak en dat ik dit al jaren doe om ze te beschermen tegen het verkeer en meedogenloze automobilisten. Ze wachten allemaal tot ik aankom om hun porties te krijgen. Als ik later ga dan 5.00 – 5.30 uur kunnen we katten verliezen omdat ze de weg oprennen voor bestelwagens of vrachtwagens die naar de veerboot in de haven gaan.
Het moeilijkste van dit alles is de knoop in mijn maag, elke dag ben ik bang ben een kat te vinden die is aangereden door een auto en eerlijk gezegd moet je een ervaren chauffeur zijn om de overenthousiaste poesjes te ontwijken die gewoon de weg opspringen en op me af komen stormen.
De nieuwkomers of de jongere doen dit, de oudere die het systeem kennen zitten geduldig op de muren te wachten. Daar waar ze gewend zijn gevoed te worden. Ik word begroet door luid miauwen en sommige lopen in zigzag door mijn benen en het is moeilijk om niet over ze heen te vallen terwijl ik water en een zak van ongeveer 4 kilo voer voor de grotere kolonies draag. Minder voor de kleinere.
Mijn hond gaat elke dag met mij mee, hij blijft in de auto zitten terwijl ik de katten voer. Ik voel mij ook veiliger wanneer hij bij mij is. Veel lokale inwoners zijn ook niet blij met honden en blijven daardoor op afstand van mij.
Hier neem ik u mee door de dagelijkse vroege ochtend ronde waar ik stops maak bij kleine en grote kolonies. De grootste kolonies zijn in de haven. Het maakt niet uit wat de weersomstandigheden zijn, ik ga elke dag mijn ronde doen over het eiland.
Aan de hand van de foto’s is te volgen hoe mijn route is. Katten die medicijnen nodig hebben krijgen deze ook van mij. Het is zeker niet makkelijk die katten pillen te geven, of welke behandeling dan ook.
Op sommige plaatsen is het gevaarlijk te voeren, zoals bij de 4e stop. Deze kattenkolonie huist op een plein bij de haven, precies daar waar de ferry’s aanleggen.
Voederplek 5 is op een grote parkeerplaats, daar is één van de grootste kolonies. Ook de eenden komen langs om te eten.
Plek 6 is bij een kleine minimarkt en niet ver van de lagere school. Mij is duidelijk gemaakt daar niet de katten te voeren …….
Plek 7 herbergt een enorme kolonie, maar dat is meer in een woonwijk. Hier is gelukkig minder verkeer.
De 8ste stop is de laatste voederplek.
